آبخوان‌داری

You might also like

تمدن جیرفت

۰۸ آبان ۱۴۰۴

قهستان

۳۰ مهر ۱۴۰۴

آبخیزداری و آبخوان‌داری با ارائه راهکارهای پیشگیرانه کنترل و بهره‌برداری از رواناب‌ها و سیلاب‌ها در بخش‌های مختلف حوزه‌های آبخیز می‌تواند، با جلوگیری و کاهش خسارات سیل و تهدید بارش‌های موسمی که باعث هدر رفت آب و همین‌طور فرسایش خاک می‌شود را به فرصتی مناسب تبدیل کرده و کشور را در دوره‌های خشکسالی با کمترین تنش ناشی از کاهش نزولات جوی مهیا سازد.

هرگاه میزان برداشت آب یک کشور بیشتر از ۴۰ درصد کل منابع آبی تجدید پذیر آن باشد، این کشور با بحران شدید آب مواجه بوده و هر چقدر این درصد کاهش یابد، میزان تنش آبی در آن کشور کمتر خواهد بود. متاسفانه حدود ۳۰ درصد از بارش‌های کشور در ۷۰ درصد از مساحت آن روی می‌دهد، آنهم در زمان‌هایی که نیازی به آن بارش‌های برای مصارف کشاورزی نیست، از این جهت با توجه به وجود خشکسالی و بروز سیلاب‌ و رواناب‌ها در کشور، ضرورت آبخیزداری و آبخوان‌داری به عنوان بهترین و علمی‌ترین روش مدیریت پایدار منابع آب، بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا می‌کند.

بخش عمده تأمین آب در ۱۶ استان بیابانی کشور از طریق قنات بوده که وابسته به جریان‌های زیرسطحی در بستر مسیل‌ها و آبراهه‌ها است. دوام و استمرار این جریان‌ها و ارتباط آن با میزان رواناب‌ها و سیلاب‌های جاری شده در بستر و سطح آبراهه‌ها و مسیل‌ها، نگاه جدی‌تر ما به آبخیزداری و آبخوان‌داری را می‌طلبد که با اتخاذ روش‌های ساده و قابلیت مشارکت‌پذیری در جوامع محلی می‌تواند، ضمن کاستن از هدر رفت آب‌های موجود در کشور و بازگرداندن آنها به چرخه تولید کشاورزی و صنعتی، باعث تقویت و بهبود وضعیت آبخوان‌ها شده و از فرونشست زمین نیز جلوگیری کند، مضاف بر اینکه گام بسیار مؤثری در احیا و توسعه جنگل‌ها و مراتع به شمار می‌رود.

کلیپ کوتاه این پست می‌تواند نقش آبخیزداری در حوزه آبخوان را به درستی اما ساده نشان دهد.