گندم بریان

گندم بریان کجاست؟

کلوت‌های شهداد در فاصله ۴۰ کیلومتری شامل شرق شهداد قرار دارند و گندم بریان نیز در حاشیه این شهر کلوخی قرار دارد.

You might also like

روز ملی یوزپلنگ ایرانی

۰۹ شهریور ۱۴۰۳

هبوب، طوفان شن و ماسه

۰۴ شهریور ۱۴۰۳

گندم بریان مملو از سنگ‌های تیره آتش‌فشانی است و همین امر موجب شده است تا به اشتباه به عنوان گرمترین نقطه جهان نام گیرد.

این منطقه در فصل زمستان و اوایل بهار به بهشت تبدیل می‌شود و در این زمان از سال است که گردشگران می‌توانند به سادگی و بدون دغدغه از گرمازدگی از آن بازدید کنند. (با این وجود به گردش‌گران توصیه می‌شود بدون راهنما به این مکان قدم نگذارند.)

طی سال‌های اخیر در این منطقه و نزدیکی آن چند کمپ گردش گری احداث شده است  و جالب است بدانیم که از این منطقه به راحتی می‌توانیم کوه‌‌های پوشیده از برف ارتفاعات سیرچ کرمان را مشاهده کنیم.

سطح گندم بریان پوشیده از سنگ‌ها و گدازه‌ های بازالتی سیاه‌ رنگ آتش فشانی است. پس از رود شور زمین‌‌های ماسه‌ای قرار دارند که شیب تندی به سمت شمال دارند، این مکان به گدار باروت شهرت دارد. پس از گدار باروت دشتی ریگی با رسوب‌های آتشفشانی در سمت شرق قرار دارد که پس از آن دشت گندم بریان واقع شده است.  روی این دشت قشری از بازالت قرار گرفته است که عبور از آن را دشوار می‌کند، این سنگ‌ها از نوع آذرین بیرونی هستند. 

سنگ‌های گدازه‌ای سیاه رنگ که ارتفاع برخی از آنان حدود ۴ متر است نیز تمامی سطح فوقانی دیواره‌های خاکی گندم بریان را پوشانده است. خاک زرد رنگ زمین و سنگ‌های سیاه بازالتی، از جمله پدیده‌های بی‌ نظیر در این مکان است که زیبایی منحصر به فردی را به منطقه گندم بریان بخشیده است.

ارتفاع ۴۸۳ متری از سطح دریا و ریخت‌شناسی منحصر به‌فرد تپه گندم بریان، این مکان را از دیگر مناطق بیابانی لوت پیرامونش متمایز کرده است.

ناحیه شمالی گندم‌بریان با دشت‌های پیرامونش هم‌سطح می‌شود و تنها خاک سیاه رنگش (گدار باروت) که مانند دسته ملاقه است موجب می‌شود که اشتباه کنیم و آن را همسطح تپه گندم بریان تصور کنیم.

برای وجه تسمیه نام‌گذاری این تپه بازالتی از آن‌جا که در گذشته و زمان عبور کاروانیان از این منطقه، در فصل تابستان خرده گندم‌هایی از بار شترها بر روی زمین می‌ریخته و به دلیل برشته شدن گندم‌ها، از گرمای سنگ‌ها و زمین تفت داده شده دلیلی شد تا به این منطقه نام گندم برشته و سپس گندم بریان داده شود. البته در برخی از منابع از آن به نام ریگ سوخته نیز یاد می‌شود که همگی بر اساس مرفولوژی منطقه می‌باشد.