۲۷ تیرماه سال روز ثبت جهانی بیابان لوت در سازمان یونسکو میباشد. امروز نهمین سال از این رویداد مهم کشوری و جهانی است که بیابان لوت با همت و تلاش آقای دکتر مقصودی و تیماشان به جهانیان معرفی و ثبت گردید.
شوربختانه امسال در سال روز ثبت جهانی بیابان لوت، دیگر هیچ خبر از برگزاری مراسم برای این رویداد مهم نیست! انگار با استعفای سال پیش آقای دکتر مقصودی به عنوان مدیر پایگاه میراث جهانی بیابان لوت این گستره بیابانی خاص دیگر به حال خود رها شده است! انگار دیگر نه برای دوستداران محیط زیست و اقلیم بیابانی لوت مهم است نه کسانی که تا کنون از کنار این بیابان زیبا به نوا و منزلت رسیدهاند. دیگر حتی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیز صرفا به پیامی در صفحه اطلاع رسانی خود بسنده کرد.
امسال دیگر نه از مراسمی در کرمان خبری است نه افتتاحیهای و سخنرانی در جایی دیگر! انگار با نداشتن مدیری با درایت همچون جناب آقای دکتر مقصودی نیز دیگر از لوت باید گذر کرد و آنگونه رهایش ساخت تا شرکتهای اقماری و هلدینگهای بزرگ بتوانند زخم خود را بر تن جای جای این بیابان زنند. از طرحهای به ظاهر گردشگری تا حفر معدن از ورودی بیضابطه توریستنماها به عارضههای خاص بیابان تا از بین بردن جنگلهای نبکا، همه دلالت بر آیندهای تاریک بر این عرصه بیابانی است.
در یاردانگ زنگ خطر را از سال پیش به صدا در آوردیم، از حضور بازرسان یونسکو تا خروج این بیابان از فهرست میراث جهانی! فوران احساسی فعالان گردشگری چه در کرمان، شهداد و راور، چه در دیگر نقاط کشور نیز با گذشت زمان از اقدام برای شروع طرحهای بیابانسوز فروکش کرد. دیگر نه کسی پیگیر احداث دریاچه کمپ شهداد میشود نه از حفاریهای مجوز دار برای ایجاد معدن در این بیابان!
از اهمیت و خاص بودن بیابان لوت به کفایت گفتهایم و گفتهاند، گذشت آن زمانی که کسی اسم این بیابان را نیز نشنیده بود و در زمان ما بیابان لوت به خوبی شناخته شده و فعالان عرصه گردشگری و میراث به خوبی از اهمیت آن واقف میباشند. دیگر برای رها کردن این بیابان دیر است! بیابان لوت به مدیریتی قوی با برنامه ریزی و آتیه نگری نیاز دارد، نیاز است تا همگان به آگاهی حفظ و صیانت از این بیابان برسند. این بیابان نه برای حاشیهنشینهای خود نه برای شهرهای استانهای کرمان، سیستان، خراسان جنوبی و یزد بلکه برای ایران و جهانیان دارای اهمیت است.
امید به آن روز که این بیابان، این لوت عزیز با عارضههای خاص خود برای همه ما، مردم ایران و برای همه مردم جهان به صورت دستنخورده و سالم باقی بماند.
 
			 
    	 
			 
                                
 
					

 
                                




 
                 
    
درود بر شما
کاش قدر داشتههایمان را میدانستیم. جهانیان از این بیابان بزرگ و کم نظیر بیش از ما آگاهی دارند. در ایران فقط یک سری از کسانی که از کنار این بیابان بزرگ منتفع میشوند به دنبال امیال و مادیات خود هستند و هیچ کار و کمکی در جهت نگهداری این سرمایه بزرگ نمیکنند. سپاس از شما برای آگاهی رسانیهای بسیار خوبتان در یاردانگ … مانا باشید
سپاس از شما همراه خوب یاردانگ … متاسفانه اینگونه بوده و هست … امید به حفاظت بیشتر بیابان لوت و به آگاهی رسیدن عموم مردم کشور