دشت لوت بیابانی در جنوب شرقی ایران و بین استانهای خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان و کرمان که سالها به عنوان گرم ترین نقطه زمین شناخته و دمای ۷۱ درجه سانتیگراد در مرکز آن توسط ماهواره های ناسا ثبت شده و پر از ناشناختهها است.
از دشت لوت با عنوانهای چاله لوت، دشت لوت و کویر لوت یاد میشود. منطقههای بیابانی با حدود ۱۷۵ هزار کیلومتر مربع یعنی یک دهم مساحت ایران. این دشت، بیست و پنجمین بیابان بزرگ جهان است و بخشی از این دشت بزرگ را بیابانی ماسهای و ریگی تشکیل میدهد و برای همین دانشمندان معتقدند که این بیابان بزرگ را باید دشت لوت خواند، نه کویر لوت! چون کویر تنها بخشی از آن است. +
بیابان لوت سطحی خشک و تیره دارد که گرمای زیادی را به خودش جذب میکند و به همین دلیل در سالهای ۲۰۰۴، ۲۰۰۵، ۲۰۰۶، ۲۰۰۷ و ۲۰۰۹ ماهواره سنجنده دما «مدیس» دشت لوت را با دمای ۷۰/۷ درجه سانتیگراد به ثبت رسانده است و برخی از جغرافیدانان چون دکتر پرویز کردوانی معتقدند که گرمترین نقطه زمین در بیابان لوت و در چاله مرکزی لوت و در ۷۵ کیلومتری شرق شهداد قرار گرفته است.
بیابان لوت تنها گرمترین نقطه زمین را در خود جای نداده بلکه گود ترین نقطه داخلی فلات ایران با نام گود لوت هم در آن واقع شده است.
یکی از زیباترین مناظر در دشت لوت، کلوتهای اسرار آمیز شهداد است. کلوتهای شهداد از دور شبیه شهری با آسمانخراش های کلوخی است که برخی آن را شهر ارواح، شهر خیالی و یا شهر لوت نامیدهاند. کلوتهای شهداد مرتفعترین هرم های ماسهای دنیا هستند که بر اثر فرسایش بادی و آبی ایجاد شدهاند.
در نزدیکی کلوتهای شهداد و در دل دشت لوت، تمدنی با قدمتی بیش از ۶ هزار سال وجود دارد، از گورستان شهداد آثار بسیاری از سفال تا مجسمه و زیور آلات به دست آمده و قدیمیترین درفش جهان با نام درفش شهداد نیز در این منطقه کشف شده است.
پوشش گیاهی منحصر به فرد دشت لوت درختان و درختچه های گز است که به نبکا شهرت دارند. دشت لوت با وجود سختی آب و هوا اما گونههای جانوری متنوعی دارد به مانند روباه شنی، خرگوش، گربه شنی، جبیر، جرد، سارگپه، شاهین، مگس گیر، چک کاکلی، تیر مار، شتر مار، مار جعفری، آگامای سروزغی، دم سیاه و عربی و انواع عقرب شامل عقرب طلایی، سیاه و جرار که همگی از نشانه های چرخه فعال اکولوژی دشت لوت به شمار میرود.
وارد شدن به لوت و کویرپیمایی در این منطقه کار سادهای نیست، به دلیل صعبالعبور بودن منطقه و نبود هیچ گونه آبادی و امکانات اولیه، کویر پیمایی در این منطقه، پرخطر و دشوار است. اما گروههای ایرانی و خارجی بسیاری تا کنون اقدام به وارد شدن به دل این کویر بزرگ کردهاند که گزارش سفر آنها پرده از زیباییها این کویر اسرار آمیز بر داشته است.
سلام.ممنون .خیلی خوب بود.از دست اندرکاران وبسایت به این خوبی سپاسگزارم
سپاس از شما
Make a more new posts please 🙂
___
Sanny
ممنون از مقاله خوبتون
سپاس از بذل توجه شما