در اینجا قصد نداریم تا از کلیات پیدایش و یا منشاء وجودی شهاب سنگ‌ها چیزی بگوییم! می‌خواهیم تا تنها برای آنکه موضوع شهاب سنگ به نوعی به بیابان‌های ایران به خصوص بیابان لوت برمی گردد کلیاتی را در این مورد بیان کنیم.
شهاب سنگ‌ها در برخورد با جو کره زمین و ورود به اتمسفر و در نهایت، سقوط بر روی زمین، دچار پروسه‌ای فیزیکی و شیمیایی میشوند و به دلیل شکل، جنس و رنگ خاص خود در مناطقی از کره زمین به راحتی پیدا میشوند. این سنگ‌های آسمانی در همه جای زمین پراکنده اند، اما تقریبا همه شهاب‌سنگ‌های یافت شده یا در قطب ها پیدا شده اند و یا در بیابان‌ها، چرا که به دلیل فیزیک خاص خود و به خصوص رنگ تیره در میان یخ و برف و عرصه یک دست سفید قطب ها و همین طور در پهنه وسیع بیابان‌ها با رنگ روشن بستر، به صورت چشمی بسیار خوب دیده و پیدا میشوند.
همان طور که ذکر شد شهاب‌سنگ‌ها بدون محدودیت در تمامی مناطق زمین می‌افتند اما به دلیل جنس خاص و ترکیبات آهنی خود با فرسایش شیمیایی و مکانیکی در عرصه هایی چون جنگل، کوهستان و رودخانه ها ماندگاری پایینی داشته و در مجاورت رطوبت، اکسید میشوند. علاوه بر آن به دلیل پوشش خاص این نواحی پیدا کردن آنها بسیار بعید است، در صورتی که در بیابان ها این کاوش‌ها اثر بخشی بالایی داشته و بسیار راحت‌تر میتوان آنها را به دلیل جنس و رنگ خاص خود شناسایی و پیدا کرد.
برای تشخیص و شناسایی شهاب سنگ‌ها با دقت به خواص فیزیکی آنها همچون رنگ، شکل، خاصیت مغناطیسی و چگالی، تا ۸۰ درصد مواقع به نتیجه درست می‌رسیم. بد نیست بدانیم که در حدود ۹۵ درصد از شهاب سنگ‌ها دارای خاصیت مغناطیسی هستند که به مانند سنگ آهن به آهن ربا جذب میشوند و بقیه نیز چیزی در حدود یک درصد آهن دارند که به آهن ربا، میلی نشان نمی دهند. این شهاب سنگ‌ها اغلب از ماه و تعداد محدودی نیز از مریخ و دیگر کرات و برخی از انواع شهاب سنگ‌ها نیز آکندریتی هستند که به دلیل کمیاب بودنشان بسیار گران قیمت می باشند.
پوسته گداخته شده شهاب سنگ به دلیل سوختن در عبور از اتمسفر تیرگی خاصی دارد و بیشتر به شکلی چرم مانند در پوسته سنگ این سوختگی رخ می‌دهد که برخلاف رنگ داخلی روشنی که اینگونه سنگ‌ها دارد، تیره رنگ است. ( تعداد کمی از شهاب سنگ ها در درون نیز به رنگ سیاه می باشند که به دلیل جنس کربنی آنها است)
این سنگ‌های آسمانی بدون تخلخل هستند، به جز تعداد معدودی از شهاب سنگ‌هایی که از ماه به روی زمین افتاده‌اند. بد نیست بدانیم سنگ‌های دارای تخلخل را بیشتر در سنگ های آتشفشانی مشاهده می‌کنیم. از نظر شکل ظاهری، شهاب سنگ‌ها بدون لبه‌های تیز هستند که یا در ورود به اتمسفر زمین لبه های آنها ذوب و صاف شده‌اند و یا در محل برخورد با سطح زمین این پریدگی رخ داده است. در ضمن اکثر شهاب سنگ ها دارای فرورفتگی هایی به مانند اثر و جای انگشت می‌باشند.
You might also like
