مهرداد قزوینیان زنجانی متولد ۱۳۵۱ در تهران که همه به نام مهرداد قزوینیان از او یاد میکنند، یکی از بیراهه نوردان و فعال گردشگری در طبیعت ایران به خصوص بیابانهای ایران است. وی از سال ۱۳۷۵ به همراهی برادرش بابک به صورت خودجوش و بدون اطلاعات خاصی پا به بیابانهای ایران گذاشت.
مهرداد از بابک ۴ سال بزرگتر است و هر دو در خانوادهای طبیعت دوست بزرگ شدند و ازین جهت با بیراهه نوردی آشنایی کامل داشتند. این عادت زندگی که در خانواده برایشان ایجاد شده بود شروعی بود برای دستآوردهایی که هماکنون دارند و به جرات میتوان از این دو برادر به عنوان بیراهه نوردان حرفهای نام برد.
با حس کنجکاوی خود به جستجو در کویرها و بیابانهای ایران از کویر مرنجاب شروع و پس از آن به ریگ جن در کویر مرکزی و شتران، ریگ زرین و در نهایت نیز پا به بیابان لوت گذاشتند. بیابانی با گستره بزرگ حتی بر روی نقشه ایران که برایشان همیشه تداعی بخش سوال و حسی برای کشف آن بود. شروعی که تا کنون ادامه دارد و به جرات میتوان گفت جایی از بیابانهای ایران نیست که این دو برادر به آنجا سفر نکرده باشند.
همین سفرهای حرفهای آنان و تجربه بالایی که به مرور به دست آوردند، دلیلی شد که تورهای Incoming در صدد پیدا کردنشان برآمده و توسط آنان برای پیمایش بیابانهای ایران به کشور وارد شوند. این دو برادر برای اولین بار توانستند با اکیپ و تیم مجله نشنال جئوگرافیک وارد مذاکره شده و طی سفری چندین روزه آنان را در بیابانهای ایران راهنما و پیشرو باشند، مسیری که سون هدن در گذشته پیموده بود.
نتیجه این سفر و همراهی، مطالبی در خصوص بیابانهای ایران بود که در این ماهنامه وزین چاپ شد که شاید از معدود دفعاتی بود که عکس یک خودرو بر روی جلد این مجله چاپ میشد. خودرو پاژن با پلاک ایرانی و حدود ۲۲ صفحه مطلب از ایران و بیابانهای آن که کاری بزرگ در زمان خود بود. این خود شروعی برای ورود توریستهای علاقمند به بیابانهای ایران بود که توسط برادران قزوینیان انجام شد.
مهرداد قزوینیان در زمانی پا به لوت گذاشت و به سفرهایی ماجراجویانه دست زد که هیچگونه اطلاعاتی از این بیابان بزرگ وجود نداشت و مهرداد با استفاده از نقشههای توپوگرافیک منطقه به لوت وارد شد، به همین دلیل توانست به مکانهایی برود که شاید قبل از او کسی به آنجا پا نگذاشته بود. مکانهایی که بدون نام و مختصات جغرافیایی بود و مهرداد قزوینیان توانست برای آگاهی بهتر آیندگان نامهای زیبایی را برای این مکانها انتخاب کند. مکانهایی همچون دره و تنگه زبان مار، چشم لوت، دره شهابها و کوههای ستارهای که هنوز هم به این نامها شناخته میشود.
علاوه بر اینها با ثبت چند گونه جانوری مثل مارمولک و آگامای سر وزغی و همینطور روباه شنی توانست راهی جدید را برای کشف حقایقی در مورد جانداران بیابان لوت پیدا کند.
از دیگر مسیرهایی که مهرداد به پیمایش آن دست زد میتوان به اینها اشاره کرد: سمنان به علم حاج باقر، انارک به گرمسار، سیاه کوه به سمت چوپانان، مرنجاب به ریگ جن که برای اولین بار انجام شد، یعنی از مرنجاب به کوه یخاب وسپس به کوه دولت و بعد شاه گرک و کوه خارو و بعد به کوه دم و در نهایت به ریگ جن رسید.
مهرداد و تیم همراهش مسیر میل نادر و فهرج را به مرنجاب طی ۸ روز در ۱۷۵۰ کیلومتر پیمایش کرد که از نظر سرعتی کسی نتوانسته هنوز این مسیر را به این صورت طی کند. وی توانست با شناسایی و پیمایش حدود ۴۵ ریگزار کوچک و بزرگ در ایران به مسیرهایی جدید در بیاباننوردی دست پیدا کند.
با وجود پیدا کردن بیش از ۱۰۰۰ قطعه شهاب سنگ در بیابانهای ایران و اهدا به علاقمندان و موزهها در نشر اطلاعاتی از این سنگهای آسمانی کوشا بود و در حال حاضر نیز مشغول آموزش بیراهه نوردی به افراد علاقمند در این زمینه است.