برج گلو بیشه را شاید بتوان به عنوان اولین پاسدارخانه و میلی دانست که برای ورود به بیابانی بزرگ با اقلیمی وحشی نشانهای از راه به حساب میآمده است. از طرف دیگر به عنوان میل و برجی نگهبانی برای دیدهبانی دشت روبرو و زنگ خطری برای هجوم بیگانگان و اشرار کارایی داشته است.
آنچه در سفرنامه مارکوپولو سیاح و تاجر ونیزی مشخص است، برج گلو بیشه نیز میتوانسته در قسمتی از مسیر کهن راه شور قرار داشته باشد. این برج با سازهای سنگ و ساروج دارای یک ورودی و سه طبقه است که با توجه به قرار گیری آن در بالای تپهای بلند، دید بسیار خوبی را به دشت روبرو دارد. ورود به برج با وجود جاگیری محاسبه شده درب ورودی که بلندتر از سطح زمین است، ورود به آن را کمی سخت میکند. این برج در قسمت غربی پناهگاه حیات وحش نایبندان طبس قرار دارد.
برج گلو بیشه در ابتدای دهانه رودخانه گلوبیشه قرار گرفته است، رودخانهای با آب لب شور که در میان بیشهزاری از نی جاری است. رودخانهای که با جاری بودن آب آن، مکانی مناسب برای استفاده آب توسط حیوانات وحشی منطقه است. در سالهای اخیر با وجود تردد بسیار اندک بر روی این قسمت، نیزارهای بلندی در این تنگه و رودخانه ایجاد شده که به خوبی به عنوان محلی امن برای جانوران است.
نمایی که از دشت روبروی آن به برج گلوبیشه دیده میشود را میتوان یکی از نماهای بینظیر بیابانی دانست و دور از انتظار نیست که کاروانیان در زمانهای گذشته چه شوقی را با دیدن این برج پیدا میکردهاند.
مکان و جایابی برج گلوبیشه آنچنان به درستی قرار گرفته که مشخصا سوارکاران و پیکهای آماده، برای اطلاع از ورود اشرار و دیگر اقوام به این منطقه آمادگی لازم را پیدا میکردهاند.
منطقه قرار گیری این برج را بر روی نقشههای قدیمی، شاید بتوان با گمانهزنی در شمال غربی قُهستان جانمایی کرد. منطقهای که به اشتباه با نام مجعول ریگستان نامگذاری شده است!
Comments ۱