از واژه و نام کال شور در بسیاری از نقاط و مکانها در بیابان استفاده شده است و تقریبا در بسیاری از مناطقی که اقلیم بیابان وجود دارد و رود شوری نیز در جریان است آن را بدون نام رها نکردهاند و کال شوری برای آن بکار بردهاند!
در فرهنگ لغات کال به معنای مسیل بکار رفته است پس رودخانههایی که به صورت فصلی یا دایمی در بیابانها جریان دارند و اکثرا شور میباشند را به نام کال شور نامیدهاند.
این رود شور با این نام عمومی در مناطق مختلفی از استانهای بیابان خیز ایران وجود دارد به مانند کرمان یا سیستان و خراسان جنوبی، به عنوان نمونه حتی در بیابان لوت نیز گدار کال شور که گداری بر روی رود شور است توسط پرفسور احمد مستوفی نامگذاری شده است.
در اینجا و این نوشته، منظور ما از کال شور رودخانه فصلی و مسیل آبراهی است که در بیابان لوت شمالی، بین کاروانسرای حوض خان و کاروانسرای چهل پایه عبور میکند. مسیلی که در فصلهای پر باران از آب پر شده و منطقه را باتلاقی میکند.
در منطقه ذکر شده، کال شور Käl Šur وقتی جریان پیدا میکند مسیری غربی به شرق دارد و به خصوص در اواخر زمستان و اوایل بهار در رفت و آمد از دیرباز اشکالاتی را برای کاروانیان ایجاد میکرده است. هم اکنون نیز برای عبور خودروها یک چالش بزرگ به حساب میآید و به نوعی برای عبور باید آن را دور زد.
در یاردانگ از حوض خان و کاروانسرای چهل پایه بخوانید. گروه یاردانگ مسیر قدیمی بین نایبند تا راور را چندین بار پیموده و به درستی عوارضهای منطقه را مورد بررسی قرار داده است.
مسیری که در حال حاضر از راور به روستای زیبای نایبند میرسد، با مسیری که سالیان قبل حتی تا زمان قاجار نیز استفاده میشده تفاوت دارد. به ظاهر در زمان راهسازی فعالیتهایی از منظر پیشبینی و مسیریابی صورت گرفته و اداره راه حتی پوینتهایی را برای مسیر قرار داده که به علت دشواری راه قدیم نسبت به راه جدید، از نظر جاده سازی مسیر طولانیتر اما سادهتر و کم هزینهتر را انتخاب کرده است.