در زمان های گذشته، عبور کاروان ها از بیابان لوت جز با همراه کردن بلدراه و مسیریاب، آن هم بدون تکنولوژی و دستگاه های امروزی میسر نبوده و کاروان تنها با جلوداری بلدراهها از لوت عبور میکردند که این افراد علاوه بر آگاهی از دانش ستاره شناسی برای گذر در شب از علایمی که برای عبور توسط راهبلدها درست شده بود نیز استفاده میکردند. میلها در لوت این بیابان گسترده و بزرگ از اهمیت بالایی برخوردار بوده و به عنوان نشانه راه بکار میرفته است.
این نشانهها، ستونهای افراشتهای در دشت بوده که به نام میل مشهور است که در اندازه های مختلفی بسته به محل مورد استفاده درست میشده و معمولا از محل هر کدام، میل بعدی نیز قابل دیدن بوده تا مسیر و راه درست توسط کاروان دنبال شود.
این میلها از مصالح آن زمان سنگ و ملاط ساروج ساخته میشده تا از خرابی توسط عوامل طبیعی هم چون باد و باران در امان باشد و چنان که تا زمان ما هم هنوز این نشانهها باقی ماندهاند.
البته بنا به فراخور راه و تردد روی آن میلها متفاوت است، چنانچه میلهایی به صورت سنگهای روی هم قرار گرفته نیز در بسیاری از کورهراههای دیده میشود. تعدادی از این میلها را در این پست اینستاگرام + میتوانید ببینید که در مسیر قدیم کرمان به مشهد راه را علامت گذاری کرده است.
سلام
من میخوام با شما صحبت کنم
شماره من ۰۹۰۲۱۴۸۵۹۳۹
واتساپ و تلگرام هستم
ممنون