You might also like

جعفر پناه پور

۱۴ شهریور ۱۴۰۲

امیر حداد

۱۳ شهریور ۱۴۰۲

مرغاب کوه Morghāb Kūh در پهنه بیابان لوت شمالی در کناره راهی کهن قرار گرفته و هنوز هم پس از سال‌ها به نظر نمی‌رسد عبوری از آن صورت گرفته باشد.

مُرغاب کوه که در بین بلوچ‌ها به نام کوه پناهگاه معروف شده است و هنوز هم به عنوان بارانداز کارایی دارد.

کوهی است در نزدیکی شمال شرق شهرستان راور با حدود ۱۴۰۰ متر ارتفاع از سطح دریا با داستان‌های مختلفی از آن، که هنوز هم در بین اقوام بلوچ از چشمه آبی در قسمت جنوبی این کوه یاد می‌شود، همین‌طور گورستانی قدیمی که متاسفانه هیچ کدام سندیتی نداشته و کسی ندیده است. البته هنوز هم چشمه آبی مختصر و کم آب در شرق آن با آبی شور جاری است که به آن در اصطلاح لیس‌آب گفته می‌شود (به معنی آب کم). به راهی در میان این کوه عجیب نیز اشاره شده که در حقیقت راهی برای افغان‌ها یا بلوچ‌هایی بوده که در زمان خود و حتی در حال حاضر نیز از آن برای عبور سریع و مخفیانه استفاده می‌کرده‌اند.
کفه و زمین رسی با رنگی روشن به نام دق ده فرسخ (دَغ یا دَق ( Dak-e )) در نزدیکی این کوه مرموز وجود دارد که سکوتی مرگبار بر روی آن چیره شده و راهی که در نزدیکی آن به دو انشعاب مهم تقسیم می‌شود، یکی به سمت گدار باروت و خبیص از سمت کوه‌های آتش‌فشان رفته و دیگری نیز راهی باریک است که در سمت مرغاب کوه ادامه پیدا می‌کند و از آنجا به سمت بیابان بم و قلعه متروکه زنگی احمد ادامه دارد. به این راه اصلی هفتاد راه می‌گویند که دیگر نشانی از آن باقی‌ نماده است.

از شواهدی که برجاست مرغاب کوه به یقین مکانی برای عبور و حتی پنهان شدن راهزنان و قاچاقچیان بوده و شاید هم به عنوان بارانداز مورد استفاده قرار می‌گرفته است، به هر صورت در حال حاضر یکی از مکان‌های دور از دسترس و خطرناک بوده و احتمال وجود مین در کوره‌راه‌ها و تنگه‌های آن خالی از اشتباه نیست. در سفری که در سال ۱۳۹۳ توسط تیم یاردانگ برای شناسایی منطقه صورت گرفت با اطراق و کمپ شبانه در دامنه آن شاهد عبور خودروهایی با هدف نامشخص بودیم.

حیات گیاهی اندکی بر روی سنگ‌های سیاه کوه و همین‌طور رد پای حیواناتی چون قوچ، میش، جبیر و روباه دیده می‌شود و در سفرنامه‌ها از وجود پلنگ در این کوه سیاه رنگ نام برده شده که همگی دلالت بر احتمال وجود آب برای ادامه حیات گونه‌های جانوری آن‌هم به صورت چشمه یا گودال‌هایی در حفره‌های کوه می‌دهد.

امید داریم این کوه زیبا که در دامان لوت شمالی آرمیده با همه ترس، ندانستن و ناشناخته‌هایش دست نخورده بماند و دچار امیال افراد سودجو برای زخمی کردن بدنه‌اش برای معدن و عملیات آن نشود.

گروه یاردانگ مطابق همیشه سفر به عمق بیابان لوت را صرفا با داشتن مجوزهای مربوطه از نهادهای امنیتی و تجهیزات کامل و همراه بودن با افراد آگاه و راه‌بلد توصیه می‌کند. در غیر این‌صورت دور شدن از جاده‌های حاشیه این بیابان و ورود به عمق آن خطرات زیادی را به همراه دارد و توصیه نمی‌شود.