شهر راور (Rävar)، مرکز شهرستانی به همین نام، شمالی‌ترین شهر استان کرمان، در شمال غرب بیابان لوت و در شرق ایران قرار دارد. این شهر در فاصله ۱۴۰ کیلومتری از شهر کرمان قرار دارد. این شهرستان تا سال ١٣٧۶ در تقسیمات کشوری جزو شهرستان کرمان بود و از این سال به بعد با مجموع دهستان‌های راور، حرجند، هروز در بخش‌های مرکزی و کوهساران از شهرستان کرمان جدا و به یک شهرستان مجزا به نام شهرستان راور تبدیل شد. این شهرستان از شمال به استان‌های یزد و خراسان، از غرب به شهرستان زرند و از جنوب و شرق به شهرستان کرمان هم‌مرز شده است.
راور یکى از مراکز مهم قالى‌بافى استان کرمان و همین‌طور ایران به‌شمار می‌رود. قالى راوری، شهرت جهانى پیدا کرده است و با طرح‌های اردبیلی و کرمانی به نقش‌هایی به نام‌های سروى، درختى، جنگلى، ترنج شاه عباسى، گلدانى، درختى سبزیکار، شکارگاه قابى، درختى گلدانى، خوشه اى، خیام، خشتى و محرابى منقوش و مشهور شده است. البته پیش از توسعه قالی‌بافی و به شهرت رسیدن آن، راور به صنایع کرباس‌بافی، شال‌بافی و گلیم‌بافی و سفره‌بافی مشهور بوده که کرباس‌بافی آن از توجه بیشتری برخوردار بوده است.
آب و هواى این شهرستان، خشک و بیابانى است و پوشش گیاهى آن نیز از نوع گیاهان خشک و بیابانی است. در کشاورزی بیشترین سطح زیر کشت این شهرستان به گندم اختصاص داده شده ولی گیاهان دارویى، مانند زیره و خاکشیر نیز از دیگر محصولات این منطقه به‌شمار می‌رود. محصولات عمده باغ‌های آن، پسته، خرما، انار، انجیر و زیتون است.
به خوبی مشخص نیست که نام شهر به چه معنی و حتی از چه زمان بر روی آن قرار گرفته است. برخی عقیده دارند که به دلیل قرار داشتن شهر بر سر راه قدیمی کرمان به خراسان به عنوان پل ارتباطی دو استان و بالا بودن اهمیت سیاسی و اقتصادی آن به نام راهور مشهور بوده است. راهور به معنی مرکز و محل راهداری و محافظت از راه که در طی زمان به راور تغییر داده شده است.
تقریبا در تمامی منابع جغرافیایى لاتین، راور به صورت زاوِر (Zäver) درج و نوشته شده که به نظر می‌رسد با تصحیح مترجم‌ها در زبان فارسی به راور تبدیل شده است. حتی از این نام، مقدسی در کتاب خود احسن التقاسیم فی معروفه الاقالیم، شهر را به نام زاور یاد کرده که تاکنون مشخص نیست این نام به صورت اشتباهی و نوشتاری از ر به ز نگاشته شده یا به واقع به این منطقه زاور می‌گفته‌اند. این کلمه تا جایی پیش رفت که در سالیان گذشته تابلویی هم در ابتدای شهر با نام زاور نصب شده بود.
در بعضی منابع نیز از افسانه‌‌ای مذهبی و اسلامی حکایت می‌شود که این شهر را با نام قدیمی خاور (Xävar) برای آن نام بکار برده‌اند. برخی نیز بر این باور هستند که با توجه به کلمه ور به معنی قلعه در زبان‌های قدیم ایران باستان، نام این منطقه به دلیل وجود قلعه‌های فراوان از قلعه راه یا برج راه به راور تغییر شکل داده است. (سندیت محمد ابراهیم باستانی پاریزی در کتاب از سیر تا پیاز)
از طرفی در کشور هندوستان، شهری به نام راوِر (Räver) وجود دارد، به سندیت کتاب معجم البلدان جلد ۴ یاقوت حموی که بنا به عقیده برخی، زرتشتیانی که در زمان حکومت صفویه از منطقه راور و با فشار دولت محلی به هندوستان مهاجرت کرده‌اند، نام راور را به مکانی که در آن ساکن شده‌اند داده‌اند.
به گفته هنری ساواج لندور سیاح نام‌دار انگلیسی در ابتدای سده بیستم میلادی (۱۲۷۹ هجری شمسی)، مردم به شهرستان راور در استان کرمان لاوه نیز می‌گفته‌اند.
هر آنچه باشد و نام شهر را به هرکدام از این موارد ربط دهیم، می‌دانیم شهر از قدمتی زیاد و کهن برخوردار است و هنوز هم در خود شهر و حاشیه‌های آن آثاری چون قلعه قهقهه و تل وزیری نمایان است. آثاری به جا مانده که بر باستانی بودن این شهر و منطقه دلالت می‌کند.
در هر حال این شهر تقاطعی به عنوان راه‌های داخلی بیابان لوت بوده و راه‌های کهن بیابان لوت به نوعی به راور می‌رسیده است. راور شاه‌راهی از کرمان به خراسان محسوب می‌شده است و از این جهت شهری بسیار مهم و حیاتی بوده است. +
سلام. ممنون از اطلاعاتی که در اختیار خوانندگان قرار می‌دهید. با توجه به دوره چهار ساله دانشجویی که درکرمان زیبا داشتم، خواندن این مطلب، باعث شد بدونم اطلاعاتم بسیار ناقصه. خیلی عالی بود.ممنون🙏🏻
سپاس از همراهی شما. خوشحالیم که توانسته‌ایم به آگاهی‌های شما کمک کنیم
بادرود
شهر راور به شهر کاروانسراها معروفه
به دلیل واقع شدن در مسیر کرمان به خراسان ، از اهمیت خاصی برخوردار بوده.که شاهد ۸ کاروانسرا هستیم که قدمت بعضی از آنها به دوران صفوی و دوران مظفری (قاجار) میرسه…..
البته این شهرستان جاذبه های طبیعی همچون سروهای چند هزار ساله طرز، آبشار و آب گرم مکی، گندم بریان و ……..دارد.و……….
سپاس رحمان خان … بله راور شهرستانی است بسیار زیبا که در گوشه کنار خود مکان‌های زیادی برای دیدن و تفکر دارد.